Stof

De vakantie is voorbij. Met gezonde tegenzin fietste we gedrieën naar school vanmorgen. Alleen fietste ik weer terug met het zonnetje in mijn gezicht. Ik besloot Hond even op te halen en samen verder te fietsen. Eerst een stukje loeihard. Dan is hij zijn opgekropte energie kwijt en komt ie in de 'runningflow'. Een fijn tevreden drafje. Met het zonnetje in onze toetjes. Genieten.

Thuis gekomen zette ik koffie, smeerde een broodje, laptopje aan. Mail checken, winkel nakijken (weer niets verkocht) en even lezen wat er in blogland is gebeurd. Ik werd afgeleid door de spullen op de tafel om me heen. Stapels Topmodel kleurboeken, potloden, gummen in rare vormen, borden, snoeppapiertjes en gemene Lego Chima kereltjes in nog gemenere vervoersmiddelen die uit elkaar vallen als je ze optilt.

En ik zag stof. Heel veel stof. De zon perste zich tussen de handafdrukjes en natte neuzen door de ramen. En daar werd ik opeens niet meer vrolijk van. De rommel beperkte zich niet tot de eettafel zag ik. Een spoor van kluitjes opgedroogde bagger liep door de kamer met aan het einde in de keuken twee paar kaplaarsjes. Die keuken was mogelijk nog erger dan de kamer. De vuilnisbak was overvol en het aanrecht nog voller.



Ik heb vorige week meegedaan met dat televisieprogramma waarbij de moeders des huizes een week ruilen van huis. In mijn huis heeft één of andere troela een week lang gezellig zitten haken en een groen rokje zitten naaien. En nu zit ik met de rommel. Zouden Man en Kinders daar in trappen. Ik denk dat het ze was opgevallen. Ik zet de radio dus op Dancefloorfillers en pak de stofzuiger.

Ambela maakt vandaag schoon. Dans je mee?