Afscheid van LievelingsTas

Niet vaak maak ik een tas speciaal voor mijzelf. En niet vaak weet ik van te voren wat voor tas ik ga maken. Meestal begin ik met een stofje of een zeiltje , pak er een bandje bij , schuif wat , ander stofje , ander bandje....Knip een patroontje uit een papiertje en er ontstaat wat.


Zo anders ging dat bij lievelingstas. Het roze/goude band kocht ik tijdends een vriendinbezoek in Groningen. Ik bewaarde het voor ´een tas voor mezelf`. Maar die kwam er helemaal niet want meestal hou ik zelf de tassen die te lang te koop staan. Tassen die echt niemand hebben wil. Al drie keer afgeprijsd en nog op zolder staan wachten op die éne mevrouw.


Maar we hadden het over lievelingstas. Die zat dus opeens in mijn hoofd en moest er gaan komen. Het wachten was op het juiste koeienlapje. De meeste koeienstofjes vond ik niet mooi en om nou een huid te gaan kopen omdat ik 30 cm nodig had dat ging me wat te ver. Ik vond een badmat in koeienprint. Goeie print vond ik. In combinatie met favoriete kleur groen helemaal goed. Tas werd zoals hij in mijn hoofd ook was en hij heeft nooit de winkel bereikt. Deze was voor mij.

Twee jaar lang ging Tas mee boodschappen doen , de stad in , naar school , verjaardagen , pretparken en naar Oma. (ik heb niet echt een boeiend bestaan realiseer ik me nu). En overal waar ik liep met Tas keken mensen even naar ons om. Niet omdat Tas en ik nou zo'n mooi setje vormde maar omdat er een heel gezellig belletje aan het hartje hing. Daar werd ik altijd vrolijk van.


Als mensen zeiden wat heb je een leuke tas dan vertelde ik trots dat ik hem zelf had gemaakt. Op den duur niet meer want Tas zag er niet meer zo fruitig uit na een jaartje. Maar hij kreeg een grote beurt en ging nog een jaartje mee naar buiten.
Tot vandaag dus. Het koeienvelletje wat ooit zo mooi glansde ziet eruit als een knuffelbeestje waar te veel van wordt gehouden en het band rafelt een beetje. Dat is natuurlijk geen reclame. Tijd voor afscheid dus. Ik hecht niet zo aan spullen en wat stuk is gaat meestal met gemak de bak in. Maar Tas is netjes op zolder gezet. Tussen de verse , blinkende , nieuwe tassen staat mijn Old Timer van zijn welverdiede pensioen te genieten.

De eerste foto is Lievelingstas , de overige tassen zijn allemaal gebaseerd op hetzelfde patroon. Ander bandje , ander stofje , beetje schuiven......