Proudly present Machteld

Gisteren maakte ik een tas af. Wanneer een tas klaar is komt het naam moment. Ik heb er al eens eerder over geblogt, soms komen die namen niet. Inspiratieloos. Maar ik heb drie dagen lang mijn ziel en zaligheid in deze tas gestopt dus ze verdient een naam. Via instagram vroeg ik of iemand een goed idee had. Het was waarschijnlijk inspiratieloze dinsdag want er kwam niets.




Een vriendelijke mevrouw met de naam Machteld vertelde me dat ze het al moeilijk vond om namen voor haar kinderen te bedenken. Tja ,dat ging bij ons ook nogal vreemd.
Dochter was volgens de gynaecoloog écht een jongetje. Het was een vroege echo maar hij had het zelden zo duidelijk gezien. Nou hadden wij onze jongensnaam al. Een makkie. De vader van Man heeft dezelfde naam als mijn Opa (en oom en neefjes en nichtje) en het is ook de doopnaam van Man. En het is een mooie naam. Niet verder denken dus.

Het bespreken van een meisjesnaam in geval van, daar kwam het niet echt van. Tijdens mijn zwangerschap droomde ik veel (en raar) en in één van die dromen kwam er een meisje met een enorme bos ongekamt haar me vertellen mijn kindje Amber te noemen.
Ik vond het een goed plan en maakte Man meteen wakker. Gezien het tijdstip was hij minder enthousiast en hij geloofde er ook graag in dat hij een zoon zou krijgen. Er is nooit meer over gepraat. Dochter werd geboren en ging bijna een dag naamloos door het leven. Toen herinnerde ik mijn droom en Man vond op dat moment alles goed als er maar iets op dat kaartje kwam.
Vier jaar later hadden we weer geen meisjesnaam. Gelukkig kwam het jongetje waar we al lang een naam voor hadden.

Ik had Machteld natuurlijk kunnen vragen hoe haar kinderen heten. De naam Machteld roept bij mij weinig positiefs op. Ik kende vroeger een Machteld. Een veel te mooi blond meisje met veel te veel aandacht voor Man. Grrrr. Maar dat is zeker 15 jaar geleden dus, get over it. Tijd om de naam Machteld te associeren met de leuke vrouw die ze is. Tas heet dus Machteld. Vernoemd naar de mevrouw met de prachtig gekleurde haaksels. Je was toch vroeger niet blond hè, Machteld?

O,ja Dochter heeft zeker zeven jaar rond gelopen met een bos haar waar écht geen borstel doorheen mocht.