Met Moederdag kreeg ik een nieuwe telefoon. Mijn allereerste smartfoon. Ja ook deze holbewoner is tegenwoordig de hele dag online. Heb zelfs WhattsApp. Dit was natuurlijk niet het cadeau wat ik van mijn kinderen kreeg. Ik kreeg net als iedere andere moeder een knutsel van zoon. En van dochter een broek die ik voor de helft zelf moest betalen want er was al weer te veel geinvesteerd in nagellak deze maand.
Mijn roze telefoon had wat accu problemen. Maar ik heb een soort nieuwe apparaten angst. Heb gewoon geen zin om aan iets anders te wennen. Man hakte de knoop door en kocht een blinkend wit gevalletje voor me. Met een scherm wat niet zo goed tegen sleutelbossen bestand is. Hoesje dus , ik heb er genoeg. Maar die waren te groot.
Ik bedacht me dat er meer mensen zullen zijn met een bescheiden maat telefoon en dus werd het tijd voor nieuwe hoesjes. Hoesjes in een bescheiden maatje. In onbescheiden kleurtjes.
